Witam.
Po dłuuuugim milczeniu, które nastapiło po frywolnych moich powitaniach znów nieśmiało podnoszę głos. Auu.
Owo milczenie spowodowały niezwykłej natury przeszkody. Oto huragan uderzył w kalendarza naszego stronice i porwawszy dni kilka odszedł w niebyt. A też i tornada wszelakie, gradobicia, wstrząsy górotwórcze, majaki szalonych kretów, skowyt wiewiórki obżartej grzybkami halucygenkami, której zdało się być bizonem, a która trzasnąwszy porożem w korę dębu zwalczała skowytem dziki ból głowy.
Ot, zwykłe ludzkie losy na usta wirtualne nałożyły lepki plaster milczenia.
Ale plaster zerwawszy z niejakim bólem, zabrałem się do rzeczy i wystrugawszy strone domową coby zlinkowac troche fotek, odzywam się na forum.

Nasza Yabi ma duszę obu ras. Z nisko pochyloną głową zagania błyskawicznymi manewrami sflaczałą piłkę nożną gdziebądź, lub swojego wujka, czarnego wilka Goro, stara się rozszczepić na kilka części metodą błyskawicznego skakania dookoła, ujadania i zwrotów tak szybkich, że obraz widzialny dobiega dopiero w chwilę po wykonaniu manewru. Stąd wujkowi Gorowi nie udało się jeszcze zjeść Yabi.
A przyznam, że widzi mu sie ona niezwykłym przysmakiem.

Oto Yabi z wujkiem Goro


(przyznam, że dopiero eksperymentuję z linkowaniem zdjęć, więc jakby się co sypło to pardonemua)

Jest też drugi wujcio. Kot Filuś. Pieszczotliwa, pełna angielskiej flegmy maszyna do zabijania szczurów, myszy, nornic, a podejrzana o współudział w masowym mordzie żubrów, turów i dinozaurów.


W sumie jest to psina święta. Owszem - byliśmy u weterynarza i po kilku testach okazało się, że nie ma ani skrzydeł ani aureoli, ale podejrzewam, że jest na to jeszcze za młoda.
W każdym razie jest niezwykle grzeczną dziewczynką.... tfu tfu na psa urok żeby nie zapeszyć... o przepraszam psinko, pan zaraz wytrze pyszczek...
Jednak jeśli Yabi robi coś niezgodnego z prawem i nakryje ją na tym jakiś stróż porządku publicznego (czytaj Ja, albo Ania) to ona robi taką minę:


Po wsadzeniu do radiowozu Yabi tęsknie spoglada za utraconą wolnością:


To tyle na razie. Resztę można zobaczyć na naszej stronie ale bez opisu na razie.

Pozdrawiam
Paweł

Śliczności To taki cattles w skórze bordera

Witam,


A jakie wydaje odgłosy ?
Jak sowa australijska czy anglikański pastor ?


Robert

Witajcie
Odgłosy wydawane przez Yabi są różnorakiej natury. Oto czasem, chcąc rozruszać drugiego wujcia - Sony'ego (niedługo na stronie fotka) wydaje wysokooktanowe szczeki jak instruktor z czarnym pasem szkoły walki dla pekińczyków - irytujący, donośny, świdrujący, krótki urywany wrzask. Przy tym porusza się z 1/3 prędkości światła dookoła psa wykonując przeciwtorpedowe gwałtowne zwroty. Patrząc na nią w akcji można nabawić się choroby morskiej. Słuchając jej przez dłuższy czas człowiek staje się zagorzałym zwolennikiem kary śmierci.
Ale biorąc pod uwagę tzw. koloryt, czyli charakterystykę całości reprezentowaną przez Yabi, człowiek żywcem wciągany do nieba wybacza jej wszystkie niewybaczalności.
Co do innych odgłosów to zdarza jej się warczeć. Brzmi to tak jakby sześciolatek udawał dżwięk jadącego czołgu.

Ogólnie mogę powiedzieć, że wydawane przez nią odgłosy świetnie pasują do klasycznej, upapilotowanej, okapciowanej i wyszlafrokowanej wieloletniej żony typowego mieszczańskiego zahukanego pantoflarza

Ale czego nie wybacza oślepłe miłością serce właściciela?

No właśnie, gdzie te sprawozdania Co tam u prześlicznej Yabi