Iro pojechał (700 km) i zabrał PSA. Zrobił to w chwili, gdy właściciele przyrównali Natti do "byle jakiego burka i że pełno tego w schroniskach", jest bezużyteczna, lękliwa, bo owiec nie zagania, że Natti to porażka. Nie da się jej szkolić.
Wreszcie, że gryzie i Natalkę i innych ludzi, dlatego nie ma wstępu do domu.
Wcześniej pisali, że interesuje ich krycie jej poza ZK. Co ja się natłumaczyłam, ale od tej pory byłam bardzo niespokojna.
Przecież psa do zaganiania trzeba przyuczyć, sam z siebie nie wie, co ma robić i jak, i na ile mu przy tym wolno (czyli posłuszeństwo i wypełnianie rozkazów pana).
A o byle jakim kryciu to nawet nie będę się rozpisywać, bo wszyscy wiedzą, co o tym sądzić.
Natti wcale nie jest lękliwa. Nie boi się niczego, ani warkotu piły, kosiarki, odkurzacza. Niczego.
Ma tylko dużą nieufność do obcych. Pięknie biega przy rowerze.
W domu okazało się, że nie ma wykonanych żadnych szczepień (wścieklizna, choroby zakaźne, odrobaczanie).
Jest to bardzo nieodpowiedzialne, bo ona miała kontakt i z owcami i z dzieckiem.
Spała na dworze, w kojcu lub na progu domu. Z dobrych rzeczy mogę powiedzieć, że jest dobrze odkarmiona, waży 18,200 kg.
Gumowe ringo, które dałam w wyposażeniu i które mi zwrócili nie nosi śladów używania.
Na dobry początek podarowałam im profesjonalny gwizdek farmerski. Okazał się nieprzydatny, bo pies niekumaty
Gdy Iro usłyszał, że Natti nocuje na dworze, powiedział, że już ani jednej nocy nie spędzi w ten sposób. Jego reakcja była natychmiastowa.
Przykre to bardzo, że PIES nie został doceniony, że kręcił się całymi dniami po podwórzu, i zajmował się kopaniem dziur, z nudów.
W obecnej chwili Natti zachowuje się bardzo poprawnie, pobawiła się z mamusią, Selenką w przeciąganie sznura, baraszkują na śniegu.
Jest bardzo czujna i jakby niepewna, czy czegoś nie robi źle, nie chce być niegrzeczna. Nie umie bawić się zabawkami, stara się nawet na nie patrzeć, bo boi się naszej reakcji. Rozumiem przez to, że zabawek jej ruszać nie wolno było.
Wyraźnie widać, że w stadzie czuje się bardzo dobrze i jest szczęśliwa.
Iro jest przeszczęśliwy, że ona jest z nami.
Jadzia ma rację, to są najpiękniejsze powroty.
Pozdrawiam
Zaloguj
Zarejestruj
FAQ
Szukaj
Koniecznie duzo zdjec i duzo zanudzania prosze, przynajmniej
Prześliczna sunia, pierwszy raz widzę tak ciemne umaszczenie 
przykro, że pies odchowany, wyniuniany został potraktowany jak bezużyteczna, wadliwa maszyna... ale na szczęście finał jest z happy endem!