Witam serdecznie!
Wpis Karoliny zmotywował mnie (wreszcie!) do przedstawienia się na forum. Od dokładnie czterech miesięcy jestem właścicielką braciszka Benka i Bandziora, ACD z hodowli Diamantina, o wiele mówiącym imieniu Gałgan.
Zaszczyt posiadania tak egzotycznego futrzaka zawdzięczam tylko i wyłącznie Wam
: to właśnie tutaj (
viewtopic.php?f=4&t=1082) zobaczyłam go po raz pierwszy i, cóż..., powiedzieć, że zakochałam się w nim od pierwszego wejrzenia byłoby z pewnością grubą przesadą. Prawdę powiedziawszy wydał mi się wyjątkowo szkaradny, ALE byłam naonczas tak mocno zdeterminowana w swoim postanowieniu posiadania ACD właśnie, że taki drobiazg jak ewidentny brak urody nie był w stanie mnie powstrzymać
Bronco zmienił zatem imię oraz miejsce zamieszkania i do obu tych zmian zaadaptował się błyskawicznie. Okrutnie się zgałganił już na wstępie, szybko wszedł w komitywę z rocznym wówczas owczarkiem niemieckim Zbójniczkiem, zdobył - choć z trudem - sympatię foksterierki Spinki i chłodną akceptację ze strony kotki Draski. Był, jest i mam nadzieję pozostanie psiakiem o zrównoważonym charakterze, posłusznym (w większości wypadków) i pełnym optymizmu. Uczy się błyskawicznie, je wszystko co się rusza i co dawno temu ruszać się przestało, wzbudza zachwyt okolicznych chłopów (z zupełnie dla mnie niezrozumiałych przyczyn) i od czasu do czasu podejmuje uporczywe próby przekopania się do Australii. Jego ulubioną rozrywką jest witanie każdego napotkanego grzybiarza, a ponieważ czyni to z wielkim uśmiechem na pysku żaden grzybiarz jeszcze mnie do tej pory nie zrugał. W ogóle pies jest przeuroczy. Chciałabym tylko dorwać tego osobnika, który z uporem godnym lepszej sprawy rozpowszechnia pogląd, że ACD to cicha rasa!
Zaloguj
Zarejestruj
FAQ
Szukaj
. Fajnie, że przybyła nam kolejna cattlomaniaczka.
, chociaż domyślam się, że niewinny to on nie jest 
, ale za to jaki słodki. Wrzuć jeszce kilka fotek proszę, chętnie się nad nimi porozpływam.
. Wrzućcie więcej zdjęć!!! Pozdrawiamy!
Pozostaje mi tylko ze pewnego rodzaju złośliwą satysfakcją współczuć wszystkim Australijczykom - nie dość, że przyszło im żyć na kontynencie gdzie grasują upiorne ptaszyska, to jeszcze taką paskudną rasę sobie wyhodowali! I to na własne życzenie. Tym samym mieszkańcy antypodów stanowią moją, jakże liczebną!, grupę wsparcia 
